ناراحتم ! می دونید؟ به خاطر قضایای افغانستان نا را ح تم دارم فکر می کنم مگه نمی گن خدا خوبی ها رو دوست داره و بدی ها رو دوست نداره؟ پس چرا خدایی که اینقدر خوبی ها رو ارج می گذارد و از بدی ها نهی می کنه ، به آدم بدها و بدی ها مجال پیشرفت می ده ؟ چرا روزگارشون بهتر و خوش تره نسبت به خوب ترها چرا کسانی که مال مردم می خورن زندگیشون بهتره تا کسانی که با شرف و آبرو و با لقمه ی حلال روزگار می گذرونن؟ چرا ظالم برنده اما مظلوم بازنده است و حتی گاهی محکوم به نابودی؟ منبع
درباره این سایت